تزئینات وابسته به معماری ، تزئینات وابسته به معماری اسلامی ، تزئینات وابسته به معماری ایران ، با یک پست دیگر در رابطه با مقاله معماری در سایت مهندسی معمار نوین در خدمت شما عزیزان هستیم.
در بناهای مختلف معماری ایرانی انواع متنوع تزیین بکار میرفته است که به عنوان نمونه دو مورد از آن را به اختصار توضیح می دهیم.
تزئینات وابسته به معماری
1- قاب بندی :
تزیین در معماری ایرانی فقط غنا و پیچیدگی آن منحصر نمیشود بر این تزیین نظمی از شبکه های اصلی و فرعی حاکم بود و قابهایی پدید می آورد که نماهای پیشین و پسین بنا با آن تنظیم می شد.
مثلا سر در مسجد شیخ لطف الله حضور قوسی فرو رفته در داخل مستطیل قاب دور آن، نقش مایه ای است که سراسر تاریخ معماری دوران اسلامی تکرار شده است.
گاهی پنجره ها، همان نقش قاب را در عمق کمتری تکرار می کردند.
2- مقرنس :
مقرنس به صورت ساده آن در قبل از اسلام نیز در ایران مورد استفاده قرار گرفته است.
از اولین نمونه های آن می توان از نمای مقبره مادی دکان داوود در سر پل ذهاب نام برد.
در دوره هخامنشی نیز در بناهای تخت جمشید مثلا کعبه زرتشت در نقش رستم می توان نمونه هایی را مشاهده کرد. مقرنس از جمله عناصر تزیینی در معماری ایران است که علاوه بر سطح به صورت حجم هم ارائه می شده است.
مقرنس طاقچه هایی مانند کندوی زنبور عسل و استلاگتیت (ترکیبات آهکی آویزان از سقف غارها) هستند که در کنار یا بالای هم، مانند مجموعه ای بلور، بر راستای محورهای مختلف قرار می گرفته اند.
مقرنس علاوه بر زیبایی و ایجاد سایه روشن، سطح بیشتری برای تزیین را نیز فراهم می کرده است.
در بعضی موارد همچنین عامل انتقال بار میان دو سطح مدور و صاف، مانند انتقال بار گنبد مدور یا تاق ایوان به دیواره های صاف چهارگوشه اطراف آن نیز بوده است.
عالی ترین مقرنس ها مربوط به دوره صفوی و متعلق به ایوان ورودی مسجد امام، مدرسه چهارباغ و مسجد شیخ لطف الله در اصفحان است.