قبل از چوبکاری باید سطح صافی را در کف به وجود آورد . در طبقات همکف و زیرزمینی که فرش با زمین طبیعی به وسیله کفسازی ارتابط دارد. باید به منظور جلوگیری از نفوذ رطوبت، سطح زیر فرش را عایق بندی نمود.
میتوان این سطح صاف را به وسیله فرش کف با آجر سیمانی ایجاد نمود. در این صورت لازم است یک دست ساب روی فرش انجام شود.
این زیر سازی باید کاملاً خشک شده و کمترین آثار رطوبت که مانع چسبیدن فرش روی آن است، در آن مشاهده نشود. روی سطح صاف خشک شده، باید با روغن الیف، روغن مالی شود. پس از باید سطح با دو قشر ماستیک مخصوص، صاف و سپس فرش کف انجام شود. سطوح فرش شده با پارکت را باید با دستگاه مخصوص ساب زده و کاملاً صیقلی نمود . چوبهای کرمو، تابدار و چوبهای مخلوط شده با چوب اصلی ، باید کنده و خارج شوند . سطوحی که با فرشهای فوق پوشیده میشوند ، باید در کنار دیوار به قرنیزهای چوبی و مانند اینها ختم شوند.
قرنیزها نباید تاب داشته باشند. قطعات قرنیزها حتی المقدور باید بلند باشد . محل سوراخها در قرنیزها ، باید با ماستیک کاملاً پر شده و صیقلی شود . رنگ چوب قرنیزها باید کاملاً یکنواخت باشد، چنا نچه قرنیزها رنگ روغن نمیشود، باید همرنگ و از جنس چوب پارکت باشد.
تیغه های پارکت را میتوان به اشکال مختلف، جناقی، حصیری و شطرنجی فرش نمود . انواع پارکت نظیر راش، بلوط، گردو، افرا، ممرز و مانند اینهاست که از نظر کیفیت و مرغوبیت طبقه بندی میشود . رواداری اندازه تیغهها بستگی به درجه مرغوبیت آنها دارد